ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Massimo Amitrano, ιδρυτής της Εθνικής Ποδοσφαίρου Regno delle Due Sicilie

 

Ο MASSIMO AMITRANO ΣΤΗ MAGNAGRECIANEWS

 

Φωτογραφία του Massimo Amitrano

O Massimo Amitrano, εμπνευστής και ιδρυτής της Εθνικής Ποδοσφαίρου Regno delle Due Sicilie (Βασίλειο των Δυο Σικελιών) μιλάει στη mgrecianews.com για το δημιούργημα του και τη συμβολή αυτού στην αφύπνιση της ταυτότητας του Νότου της ιταλικής χερσονήσου.

 

M.G.N.: Πώς σας ήρθε η ιδέα να ιδρύσετε την Εθνική Ποδοσφαίρου;

M.A.: Ζούμε σε μια περιοχή γεμάτη ιστορία του Βασιλείου των Δύο Σικελιών (Regno delle Due Sicilie), μια μεγάλη ταυτότητα, ένα πράγμα που έλειπε στην CONIFA (Συνομοσπονδία Μη Αναγνωρισμένων Εθνών) ήταν μια μεγάλη ιστορία όπως αυτή του Βασιλείου των Δύο Σικελιών επειδή υπάρχουν πολλά έθνη που αντιπροσωπεύουν πολλά πληθυσμιακά κομμάτια και το 2015 συνάντησα την CONIFA, το μεγάλο διεθνές τουρνουά και εκεί σκέφτηκα να δημιουργήσω μια Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου (Nazionale di Calcio) επειδή οι λαοί είναι ενωμένοι από το ποδόσφαιρο, Όλοι ζουν στο γήπεδο και όλοι μιλούν την ίδια γλώσσα, αυτή του ποδοσφαίρου, και έτσι σκέφτηκα να εκπροσωπήσω την ιστορία της εδαφικής ταυτότητας του Νότου, επομένως των νότιων περιοχών της χερσονήσου μας μέσα από τη μεγάλη ιστορία των Βορβώνων και του Βασιλείου των Δύο Σικελιών και εκεί ξεκίνησε η ιστορία μας. Αρχίσαμε να επικοινωνούμε με διάφορους φορείς, επαγγελματίες, σημαντικούς ανθρώπους που αντιπροσώπευαν τον πολιτισμό και την ιστορία του παλαιού Βασιλείου των Δύο Σικελιών, τους συγκέντρωσα μαζί από όλες τις περιοχές του Νότου και, τότε, εξήγησα το όνειρό μου να την κάνουμε γνωστή σε όλο τον κόσμο μέσω της ποδοσφαιρικής φανέλας που αντιπροσωπεύεταια από τα χρώματα, το κίτρινο, το κόκκινο και το άσπρο, και αντιπροσωπεύει τη σημαία του παλαιού Βασιλείου των Δύο Σικελών μέσα από το παιχνίδι του ποδοσφαίρου που ενώνει όλους τους λαούς. Όταν είσαι παγκόσμιος, κατεβαίνεις στο παιχνίδι ακόμα και αν δεν γίνεσαι κατανοητός, αλλά μιλάς την ίδια γλώσσα, τον αθλητισμό και την κοινωνική, πολιτιστική, ταυτότητα όλων των λαών. Έτσι σκέφτηκα ότι αυτός ήταν ο τρόπος να μιλήσω σε όλο τον κόσμο και να πω μια ιστορία.

 

 

M.G.N.: Πώς ανταποκρίνονται οι briganti (αρματωλοί);

M.A.: Είναι όλοι ενθουσιώδεις. Όλα είναι συνεπαρμένοι από την Εθνική Ομάδα του Βασιλείου των Δύο Σικελιών γιατί αναθεωρούμε την ταυτότητα της περιοχής μας γιατί το όλο έργο προβλέπει τη σύγκληση της Εθνικής Ομάδας και στη συνέχεια της ομάδας που εκπροσωπεί το Νότο, τους παίκτες που γεννήθηκαν, έζησαν και ζουν την ταυτότητά μας, οπότε θα καλέσουμε ποδοσφαιριστές από τις ίδιες περιοχές.

 

M.G.N.: Τί είδους σχέση έχετε με την Εθνική Σικελίας (Nazionale Siciliana);

M.A.: Η Εθνική Ομάδα της Σικελίας είναι μία νέα σύλληψη στον κόσμο της CONIFA που τουλάχιστον από ό, τι είχα καταλάβει επειδή είχα επαφές πριν από τότε δεν τις άκουσα, τότε γεννήθηκαν και που αντιπροσωπεύουν τη σικελική ταυτότητα που είναι ένας αρχαίος λαός, αντιπροσωπεύει ένα νησί, αντιπροσωπεύει έναν αρχαίο πολιτισμό, καθώς και στο Βασίλειο των Δυο Σικελιών υπήρχαν δυο βασίλεια, το Βασίλειο της Σικελίας και το Βασίλειο της Νάπολης και στη συνέχεια ενώθηκαν και έγιναν το Βασίλειο των Δυο Σικελών. Έτσι, είμαι επίσης ειλικρινά ευτυχής που γεννήθηκε η σικελική πραγματικότητα, διότι αν αναγνωρίσετε όλη την ιστορία που οδήγησε στη δημιουργία του Βασιλείου των Δυο Σικελιών δεν μπορείτε παρά να αξιολογήσετε θετικά το μεγάλο Βασίλειο της Σικελίας που είναι ένα Βασίλειο που είχε μεγάλη ιστορία. Ως εκ τούτου, είναι καλοδεχούμενη στους κόλπους της CONIFA η αναπαράσταση της αρχαίας ιστορίας του Βασιλείου της Σικελίας. Εμπλουτίζει μόνο ό,τι αντιπροσωπεύει την ιστορία του Νότου της χερσονήσου μας.

 

M.G.N.: Τι πιστεύετε για τις φυλετικές διακρίσεις του Βορρά προς τους λαούς του Νότου; Τι πιστεύετε για το Μουσείο Lombroso;

M.A.: Αυτό είναι ένα προσωπικό μου πράγμα, γι ‘αυτό εκπροσωπώ ένα μεγάλο κίνημα, ένα πολύ σημαντικό κίνημα επίσης στην ιστορία. Δυστυχώς, η ιστορία γράφεται από αυτόν που κέρδισε, αλλά η ιστορία είναι διαφορετική. Εάν, όσον αφορά στις διακρίσεις, δυστυχώς, η εξουσία εδώ και πολλά χρόνια ήταν στα χέρια εκείνων που κέρδισαν, εκείνων που είναι στη θέση τους, και συνεπώς εκείνων που είναι ισχυροί και δημιουργούν τους νόμους. Δημιούργησαν τους νόμους υπέρ του Βόρειου Κινήματος. Αυτό είναι κάτι που προήλθε επίσης από το γεγονός ότι πιθανώς μετά την ενοποίηση της Ιταλίας ο Νότος έχει χάσει λίγο την ταυτότητά του. Χώρισαν τα μικρά μέρη του αρχαίου Βασιλείου μας. Τον δηλητηρίασαν, τον επηρέασαν και ως εκ τούτου δημιούργησαν ένα συνονθύλευμα που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ταυτότητας. Όταν ένας λαός δεν έχει πλέον τη δική του ταυτότητα, χάνεται. Εμείς, με τον μικρό τρόπο μας μέσα από τον αθλητισμό, θέλουμε να αναδημιουργήσουμε αυτό το ενδιαφέρον για την αρχαία ιστορία και συνεπώς το ενδιαφέρον των νέων. Οι Νότιοι έχουν χάσει την εδαφική τους ταυτότητα, οπότε αναδημιουργούν το ενδιαφέρον να μελετήσουμε και να ζήσουμε την πραγματική μας ταυτότητα. Απλά. Δεν έχουμε πολιτικό συμφέρον, διότι η πολιτική δημιουργεί ακόμη περισσότερο χάος, αλλά θέλουμε απλώς να διηγηθούμε μια ιστορία σε όσους δεν την γνωρίζουν. Στη συνέχεια, το να είσαι άνθρωπος με εξουσία λήψης αποφάσεων, είναι σαν εκείνους στη Σικελία που στηρίζουν τη Γιούβε (Γιουβέντους-Juventus), η οποία στη Νάπολη στηρίζει την Ίντερ (Inter), η οποία στο Μπάρι υποστηρίζει το Τορίνο, αλλά υπάρχουν και εκείνοι του Βορρά που ζητωκραυγάζουν για τις ομάδες του Νότου. Βρήκα πολλούς ανθρώπους που προέρχονται από το Νότο που ζουν στο Βορρά που υποστηρίζουν την Εθνική Ποδοσφαίρου του Βασιλείου των Δυο Σικελών. Έτσι, δεν είναι ο Βορράς εναντίον του Νότου, αλλά να πούμε την ιστορική αλήθεια και αυτό γίνεται φέρνοντας τη φανέλα της παλαιάς σημαίας στο γήπεδο και όταν οι άνθρωποι ρωτούν τι σημαίνει ότι θα πάνε και θα διαβάσουν, μπαίνουν για να μελετήσουν την αρχαία ιστορία.

Όσον αφορά στο δεύτερο ερώτημα, αυτό του Μουσείου Lombroso, δυστυχώς υπάρχει ιστορικός όλεθρος. Είναι μια ιστορική κακία. Σκέφτηκα να δημιουργήσω ένα εναλλακτικό μουσείο στο Νότο όπου να εκθέσω τις κεφαλές επίσης με έναν παραστατικό, όχι πραγματικό, τρόπο των παλιών στρατιωτών που εισέβαλαν στο Βασίλειo μας. Έτσι το να κοροϊδεύει κάποιος το Μουσείο Lombroso με έναν καλλιτεχνικό, λαογραφικό τρόπο σαν να ήταν θέατρο χωρίς να δίνεται κακή αίσθηση στο πράγμα, αλλά παίρνοντας υπόψιν ότι ζούμε σε μια περιοχή όπου η τέχνη της απαγγελίας είναι σημαντική, κοροϊδεύει (κάποιος) τον Lombroso με καλλιτεχνικό τρόπο, επομένως εκπροσωπεί την ιστορία όπως έκανε ο Totò που αστειευόταν και κορόιδευε, δεδομένου ότι το Ιταλικό κράτος δεν κάνει τίποτα για να εξαλείψει αυτή την ιστορική κακία. Ας τους κοροϊδέψουμε κάνοντας ένα θέατρο που θα κοροϊδεύει το Μουσείο Lombroso.

 

M.G.N.: Πόση προσωπική δέσμευση αναθέσατε σε αυτή την πράξη, την οργάνωση της Εθνικής Ομάδας;

M.A.: Ζω για την εθνική ομάδα. Έβαλα όλη μου τη ζωή. Από το 2015 μέχρι σήμερα ζω 24 ώρες το 24ωρο για να δημιουργήσω και να ολοκληρώσω το όνειρό μας. Ποτέ δεν μιλάω για το δικό όνειρο μου γιατί ένας άνθρωπος μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Στο δρόμο μου γνώρισα πολλούς ανθρώπους, πολλούς briganti, πολλούς ανθρώπους του πολιτισμού, του αθλητισμού και της κοινωνικής δικτύωσης που βοήθησαν και το κάνουν καθημερινά γιατί είναι σημαντικό όχι μόνο για μένα αλλά και για πολλούς ανθρώπους να εκπροσωπήσουν την ιστορία μας, την πραγματική αλήθεια και δίνοντας φωνή σε όσους δεν έχουν φωνή.

 

 

Ευχαριστούμε τον κ. Amitrano για την παραχώρηση αυτής της συνέντευξης.

 

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να αναζητήσετε στο https://www.regnoduesiciliefa.it/

LEAVE A RESPONSE

Your email address will not be published. Required fields are marked *