Ενώ κατασκευάζεται το Windrunner, του εμπορευματικού αεροσκάφους 108 μέτρων, το πραγματικό ζήτημα παραμένει άλυτο: ούτε μία πτήση προς τη Ρώμη δεν απογειώνεται από το αεροδρόμιο Τάραντας-Grottaglie.

Στο Grottaglie, βρίσκονται σε εξέλιξη οι προετοιμασίες για την κατασκευή ενός από τα μεγαλύτερα αεροσκάφη μεταφοράς εμπορευμάτων που έχουν ποτέ σχεδιαστεί, του Windrunner, ενός φουτουριστικού υπερβαρέος αεροσκάφους σχεδιασμένου για τη μεταφορά γιγαντιαίων βιομηχανικών εξαρτημάτων, ιδίως ανεμογεννητριών. Αλλά ενώ η ανακοίνωση ρίχνει φως στο τεχνολογικό και κατασκευαστικό δυναμικό της περιοχής του Ιονίου, το συμβούλιο αναχωρήσεων επιβατών παραμένει σιωπηλό.

Για άλλη μια φορά, το αεροδρόμιο Taranto-Grottaglie μετατρέπεται σε βιομηχανικό εργαστήριο, ενώ αυτό που απαιτούν οι κάτοικοι εδώ και χρόνια εξακολουθεί να απουσιάζει: προγραμματισμένες πτήσεις προς μεγάλες ιταλικές πόλεις.

Το νέο έργο, που προωθείται με ενθουσιασμό από τον δήμαρχο Ciro D’Alò, προβλέπει την κατασκευή ενός εργοστασίου για το Windrunner, ένα αεροσκάφος μήκους 108 μέτρων με άνοιγμα φτερών 80 μέτρων, ικανό να προσγειώνεται σε προσωρινούς διαδρόμους μήκους 1.800 μέτρων και να μεταφέρει εξαιρετικά φορτία. Γίνεται λόγος για 2.500 νέες θέσεις εργασίας, συνεργασίες με τα Aeroporti di Puglia και μια ανανεωμένη ελκυστικότητα για την περιοχή.

Αλλά ο Alfredo Luigi Conti, πρόεδρος του κινήματος Taranto Diritto di Volare και μέλος της Ένωσης Κινημάτων Αεροδρομίων Pro-Taranto-Grottaglie, είναι αυτός που υψώνει τη φωνή του: «Είναι παράδοξο», δηλώνει. «Σχεδιάζονται αεροπορικοί γίγαντες για βιομηχανικές διαδρομές, αλλά ένας πολίτης δεν μπορεί να πάρει πτήση για Μιλάνο ή Τορίνο. Για δεκαετίες, ζητάμε μόνο αυτό που μας αξίζει: το δικαίωμα στην αεροπορική κινητικότητα».

Το ζήτημα παραμένει το ίδιο. Η ENAC και τα Αεροδρόμια Απουλίας φαίνεται να ευνοούν τον υλικοτεχνικό και πειραματικό σκοπό του χώρου, θυσιάζοντας την κύρια λειτουργία του αεροδρομίου: τη σύνδεση των ανθρώπων. Μια ολόκληρη επαρχία, τονίζει το κίνημα, συνεχίζει να είναι αποκομμένη από τις άμεσες συνδέσεις με την υπόλοιπη χώρα, ελλείψει ενός συγκεκριμένου σχεδίου για την έναρξη επιβατικών διαδρομών.

«Η ρητορική της καινοτομίας δεν μπορεί πλέον να αποτελεί δικαιολογία», συνεχίζει ο Conti. «Ενώ οι συνεργασίες με αμερικανικές πολυεθνικές γιορτάζονται και ανακοινώνονται οι αεροδιαστημικές επαναστάσεις, φοιτητές, εργαζόμενοι, οικογένειες και τουρίστες μένουν αβοήθητοι, χωρίς πραγματική εναλλακτική λύση στην οδήγηση ή τις μεγάλες μεταφορές σε άλλα αεροδρόμια της Απουλίας».

Το Windrunner μπορεί να είναι ένα όνειρο για τη βιομηχανία του μέλλοντος, αλλά σήμερα ο Τάραντας απαιτεί συγκεκριμένη δράση. Όχι συνθήματα, αλλά λειτουργικές πτήσεις. Όχι μακροπρόθεσμα οράματα, αλλά άμεσες λύσεις για όσους έχουν το δικαίωμα να αναχωρούν και να φτάνουν, ακόμη και από την επικράτειά τους.

Το μήνυμα του κινήματος είναι σαφές: «Αρκετά με τα έργα που αποκλείουν τους πολίτες. Το αεροδρόμιο πρέπει να εξυπηρετεί την κοινότητα, όχι μόνο τις ανάγκες της βιομηχανικής αγοράς. Κάθε ανακοίνωση που δεν περιλαμβάνει προγραμματισμένες πτήσεις είναι, για εμάς, μια ακόμη χαμένη ευκαιρία».

Πηγή: buonasera24.it