Στις 20 Μαΐου, πραγματοποιήθηκε στο Castello Aragonese (Καλαβρία, Δήμος Κάστρου) η εκδήλωση “Castro and Perotti” αφιερωμένη στην ιστορική μορφή του Νότου, Armando Perotti με τον Δρ Σωτ. Μπεκάκο από την Ελλάδα.
Ποιός ήταν ο Perotti;
Γεννήθηκε σε μια ευκατάστατη οικογένεια: ο πατέρας του, υπολοχαγός Camillo Gaetano Perotti, από την Ivrea, είχε φτάσει στο Μπάρι το 1862 ως καπετάνιος του στρατιωτικού μηχανικού. Η μητέρα του, Fulvia dei Conti Miani, ήταν φιλελεύθερη δημοσιογράφος και συγγραφέας, καταγόμενη από οικογένεια ναπολιτάνικης αριστοκρατίας. Το ζευγάρι κατοικούσε στο Μπάρι εκείνη την εποχή, αλλά συνήθιζε να περνάει μεγάλες περιόδους διακοπών στο Cassano delle Murge, έναν δήμο του οποίου ο Camillo Gaetano Perotti θα ήταν δήμαρχος από το 1875 έως το 1883.
Συγγραφέας και ποιητής εκφράστηκε, συλλαμβάνοντας τη σχέση μεταξύ συνέχειας και καινοτομίας, παράδοσης και χρονικού.
Ο Luigi De Secly, αρθρογράφος της Corriere delle Puglie, έγραψε: Η χώρα του Μπάρι είχε και έχει πολλούς πολυγράφους, και μερικοί από αυτούς σίγουρα αξιέπαινοι, αλλά μόνο ένας καλλιτέχνης, ο Armando Perotti που μπόρεσε να αναβιώσει ιστορίες, θρύλους και μνημεία της Απουλίας. Η αποτελεσματικότητα του Perotti, μιας ιστορικής αναπαράστασης των γεγονότων του τόπου του, ήταν και είναι αξιοσημείωτη, σίγουρα πολύ μεγαλύτερη από εκείνη εκείνων που προηγήθηκαν, ακόμη και αν η επιστημονική αξία ορισμένων από τους τελευταίους είναι σίγουρα μεγαλύτερη». Αξίζει να το βγάλετε από το συρτάρι της λήθης για διάφορους λόγους.
Ως δημοσιογράφος συνεργάστηκε με 22 περιφερειακές και εθνικές εφημερίδες, χρησιμοποιώντας τον Τύπο ως εργαλείο ερμηνείας της εποικοδομητικής δυσαρμονίας της πραγματικής ιστορίας. Δημοσίευσε πάνω από 200 άρθρα στην “Corriere delle Puglie” (αργότερα “La Gazzetta del Mezzogiorno”), σχετικά με την καθημερινή ζωή και την πολιτιστική κληρονομιά, αφοσιωμένος στην ανάκτηση της ταυτότητας και των ριζών της Απουλίας, στο πλαίσιο του νέου ενιαίου κράτους.
Πολυγράφος και ποιητής, μπορεί να θεωρηθεί ο πρώτος κριτικός τέχνης του εικοστού αιώνα. Συνδύαζε αισθητική και πολιτική, αποτελεσματικότητα και δικαιοσύνη. Δημιούργησε μια μυθολογία του Μπάρι: σκόπευε να προωθήσει – μέσω βιβλίων και άρθρων – μια ιστορική συνείδηση (δεν ανεχόταν προσεγγίσεις και θεωρούσε την ανάπτυξη ζήτημα υψηλού και χαμηλού «πολιτισμού»), έναν Νέο Ανθρωπισμό.
Το πιο γνωστό βιβλίο είναι το Bari dei nostri nonni (Adriatica Editrice, Bari, 478 σελίδες). Η τελευταία έκδοση (1975), μεταθανάτια, εκδόθηκε από τους Enrico Lonero, Luigi Sada και Mauro Spagnoletti, που δημοσιεύθηκε με την ευκαιρία της πεντηκοστής επετείου από το θάνατό του, με τη συμπερίληψη γελοιογραφιών του Armando Perotti από τον εικονογράφο Frate Menotti.
Πηγή: sotiris.bekakos, it.wikipedia.org